Chaczapuri z serem – gruzińskie niebo w gębie

Zgodnie z wikipedią chaczapuri to „gruziński zapiekany placek z serem. Występuje w kilku różniących się od siebie wariantach”. W Gruzji zakochaliśmy się w chaczapuri imeretyńskim, czyli z zapieczonym w cieście nadzieniem z sera z Imeretii. Tak. Skąd ser z Imeretii? Nie mamy. Doskonałym substytutem jest – uwaga – polski ser bałkański 🙂 Ma smak i konsystencję taką, jaką powinien mieć. Jest lekko słonawy, ale tylko lekko.

Podobno chaczapuri ma trafić na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO!

Ciasto

0,5 kg mąki pszennej,
300 ml wody (100 do drożdży, 200 do ciasta),
5 gram drożdży,
1 łyżka stołowa soli,
1 łyżeczka cukru,
1 łyżka oleju roślinnego

Mąkę przesiewamy do miski. Drożdże rozpuszczamy w 100 ml ciepłej wody z cukrem. Wlewamy do mąki, dodajemy sól i olej i wyrabiamy ciasto. W razie potrzeby podsypujemy lekko mąką, by nie lepiło się zbyt mocno do rąk. Przykrywamy miskę z ciastem ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na pół godziny-godzinę.

Nadzienie serowe

1 jajko,
0,5 kg średnio słonego twarogu – my dajemy ser bałkański i mozarella

Sery ścieramy na tarce na dużych oczkach i dodajemy surowe jajko. Mieszamy.

Chaczapuri

Ciasto, jak już podrosło, dzielimy na 3-4-5 kulek w zależności od tego, ile placków chcemy zrobić i jakiej grubości. Kulkę rozgniatamy dłońmi lub rozwałkowujemy wałkiem w miarę cienki placek. Podsypujemy sobie stolnicę i wałek mąką, bo ciasto zawsze będzie się przyklejać. Na placek nakładamy 3-4 łyżki twarogu.

„Zawijamy” farsz ciastem, by ser został wewnątrz placka – jak na zdjęciach:

Ponownie ostrożnie rozwałkowujemy ciasto z serem, nadając mu kształt okrągłego placka.

Chaczapuri pieczemy przez ok. 15 minut w piekarniku nagrzanym do 200–220°C. Na gotowy placek naskładamy odrobinę masła. Zajadamy parząc paszczę, bo pyszne!!!

Chaczapuri jest też pyszne na zimno i na drugi dzień. Można jeść jako oddzielne danie, z surówką, jako dodatek do gulaszu, do zupy itd. Policzcie tylko kalorie 🙂